Nagroda im. Danuty i Henryka Hiżów jest indywidualną nagrodą pieniężną przyznawaną w drodze konkursu za najlepszą pracę poświęconą filozofii języka lub innych systemów znaków, tj zagadnieniom z zakresu semiotyki teoretycznej jako nauki o poznaniu i komunikacji. Henryk i Danuta Hiżowie to słuchacze Tadeusza Kotarbińskiego przed 1939 rokiem, zaprzyjaźnieni ze swym profesorem i jego rodziną Oboje byli żołnierzami Powstania Warszawskiego. Po jego upadku dostali się do niemieckiego obozu jeńców wojennych. Wyzwoleni przez wojska amerykańskie, pozostali na Zachodzie, zrazu w Belgii, następnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie uzyskali profesurę i wykładali, najdłużej w Filadelfii. Utrzymywali stały kontakt ze swymi polskim przyjaciółmi. Wielokrotnie odwiedzali Polskę. Podczas tych pobytów Henryk Hiż wygłaszał wykłady gościnne z filozofii języka na naszych uniwersytetach, najczęściej na Uniwersytecie Warszawskim i w Polskim Towarzystwie Semiotycznym. Fundusz Nagrody im. Henryka i Danuty Hiżów stanowią pieniądze ofiarowane przez nich jednemu z polskich przyjaciół i jego żonie. Po śmierci Henryka Hiża obdarowani przekazali te środki Polskiemu Towarzystwu Semiotycznemu, jako darowiznę przeznaczoną na Nagrodę, która może się przyczynić do rozwoju filozofii.